มีหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาให้สั่งจิตเพื่อดูว่าทำไมเธอจึงตัดไม่ขาดจากผู้ชายคนหนึ่งซักที คบกันมานับสิบปี แต่เป็นสิบปีที่รักๆเลิกๆ หลายครั้ง แต่ในการเลิกครั้งนี้เธอคิดว่า เธอไม่สามารถอดทนต่อเหตุการณ์แบบนี้ได้อีก
เมื่อพาเธอย้อนอดีตกลับไป ในเวลาที่ไกลกว่าการเกิดครั้งนี้
ภาพแรกที่เธอเห็น คือ ควันสีเทาเต็มเบื้องหน้าของเธอ ด้านหลังของควันนั้นเป็นเหมือนตึก อาคาร
เมื่อย้อนไปดูเหตุการณ์ก่อนหน้า เธอพบว่าเธอมีคนรัก ซึ่งก็คือคนรักของเธอในปัจจุบันนี้ 6 คนรักของเธอเป็นทหาร เธอเฝ้ารอการกลับมา
รอคอยการได้เจอกันทุกครั้ง คนทั้งสองรักกันมาก
แต่ในที่สุดในวันที่เข้าไปเที่ยวในเมือง เกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ตึกๆ หนึ่ง
มีควันสีเทาๆดำๆเต็มไปหมด คนวิ่งพุกพล่าน
เธอพลัดกับคนรักของเธอ เธอหาเขาไม่เจอ และเสียใจกับเหตุการณ์ครั้งนี้มาก เพราะเธอรักเขามาก
ในวันรุ่งขึ้น เธอกลับไปที่เดิม มีแต่ซากตึกปรักหักพัง เธอพยายามหาเขา และวันนั้นก็เป็นวันสุดท้ายที่เธอและเขาได้เจอกัน
เมื่อถามเธอว่า บทเรียนอะไรที่เธอได้ในครั้งนั้น จิตใต้สำนึกของเธอได้บอกว่า
"ความรักคือสิ่งที่สวยงาม ถึงแม้ว่ารักแล้วต้องพลักพราก แต่ขอให้จดจำในสิ่งที่ดี
และเวลาของมนุษย์นี้สั้น จะเกิดอะไรขึ้นบ้างไม่มีใครรู้ ให้ใช้เวลาให้มีค่าที่สุด"
ในวันนี้เธอเข้าใจชีวิตมากขึ้น ไม่นั่งเสียใจร้องไห้อีกแล้ว เธอขอจดจำแต่สิ่งดีๆ
เธอไม่ได้กลับไปคืนดีกับคนรักของเธออีก แต่เธอเลือกที่จะใช้เวลาในชีวิตที่เหลือของเธอให้คุ้มค่า
ชีวืตของเธอดีขึ้น เพราะเธอเข้าใจความเป็นไปของชีวิตได้ดีขึ้น
** ขอสงวนสิทธิ์ในการสั่งจิตใต้สำนึกแบบนี้ เนื่องจากมีกฏว่าจะไม่สั่งให้คนบางกลุ่ม เช่น
คนที่งมงายกับไสยศาสตร์และไม่เข้าใจสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ, คนที่ชอบโทษหรือโยนความผิดให้คนอื่น, คนที่มักหมกมุ่นกับการฆ่าตัวตาย, คนที่เป็นโรคจิตเภท
** การย้อนแค่อดีตในชาติปัจจุบันก็สามารถรู้และเข้าใจปัญหาได้เช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น